… kan zuur smaken
We zijn allemaal geboren met een stel hersenen in ons hoofd en lichaam. Dat is al van in de oertijd zo. Met wat we nu weten over het brein (en dat is nog bitter weinig), kunnen we ervan uitgaan dat het oudste stuk van onze hersenen ondanks de nieuwe verpakking, relatief weinig of niet is geëvolueerd. Dat primitieve brein doet z’n naam nog steeds eer aan en draait nog altijd op reflexen die we als primitieve mens nodig hadden om te overleven. Ik licht er er een drietal uit:
- De oermens zat vaker dan ons in levensbedreigende situaties. Hij had niet veel tijd en ruimte om te denken en concludeerde snel: vechten, vluchten of bevriezen. Achteraf bleek het soms niet nodig te zijn geweest, maar op het moment zelf was het het meest logische om te doen.
Vandaag hebben we nog weinig levensbedreigende situaties. De reflex om snel te concluderen en een mening over iets te hebben, is er echter nog steeds. Het hoeft voor onze hersenen ook niet waar te zijn wat we geloven, als het maar logisch is in onze beleving. - De oermens had geen TV (denken we toch). Ze moesten het hebben van verhalen, van drama en van geroddel. Dat was de enige bron van informatie en het hield de groep samen.
Vandaag beschikken we over ontelbare informatiebronnen maar geldt nog steeds : “if it does not bleed, it will not lead”. - Suikers en vetten waren voor de oermens levensnoodzakelijke en soms schaarse bronnen van energie om in onontbeerlijke omstandigheden stand te kunnen houden.
De levensomstandigheden vandaag zijn vaak comfortabel en allesbehalve levensbedreigend. Toch blijft die latente zin naar suikers en vet velen achtervolgen…
Oude wijn in nieuwe vaten… Een oud brein in nieuwe hoofden…
Hoe smaakt het bij jou?