De andere tijd

Ontwaken

Mijn ogen openen zich bijna vanzelf iets voor zeven deze ochtend. Een deel van mijn lijf wil zich nog eens draaien in dat warme dons dat de kille ochtendbries buffert, die door een spleetje in het openstaande kamervenster de ruimte op een goede slaaptemperatuur gehouden heeft die nacht.

Een ander deel duwt me ongeduldig naar de rand van het met een dikke matras beklede ledikant. Het laatste deel wint. Het hunkert onbewust naar wat er vandaag allemaal te ontdekken en te beleven zal zijn. Ik veer recht, doe alsof ik me schitterend voel en vergeet dan onmiddellijk dat ik deed alsof.
Opgeladen met een glimlach op een gezicht dat van nature de neiging heeft om er eerder neutraal tot ja, zelfs wat triest, uit te zien huppel ik de trap af. Ik troost het deel in me dat nog wou blijven liggen met de boodschap dat het binnen een uur of 16 weer aandacht zal krijgen. Het deel is blij en schikt zich. 

Kiezen

Net zoals veel gebeurtenissen zich ook die dag zullen schikken naar de keuzes die ik maak, die jij maakt, die we samen maken. En ook keuzes die ons zullen worden opgelegd en waar wij dan weer kunnen kiezen hoe we er mee omgaan en wat we er mee doen. Vroeger wist ik niet dat zoiets kon. Later wist ik het, maar ik geloofde het niet. Nu weet ik het en ervaring heeft het me ook doen geloven. Ik weet en geloof dat als ik de gebeurtenissen laat bepalen hoe ik me voel en wat ik doe, ik verdomd veel macht geef aan die gebeurtenissen. Soms is dat goed, een andere keer heb ik het liever anders. “Stretch”, zei ooit iemand me, “stretch is een interessant gegeven”. Ik dacht eerst dat het om iets lichaamlijk ging. Het bleek over geestelijke stretch te gaan: het vermogen om dezelfde gebeurtenissen op verschillende wijzes te beleven of te verwerken. De ruimte die je voor je zelf héél even opent waarin je je de vraag stelt: “hoe kan ik hier mee omgaan op een manier waarvan ik nadien niet zal denken of voelen : had ik maar…”?

 

Ruimte maken en gebruiken

Lichaam en geest zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Daar word ik me ook steeds bewuster van tijdens de lockdown.

Vandaag gebruik ik de ruimte van daarnet om te kiezen voor een ochtenwandeling op de weide van de Happiness Farm. Voor de lockdown buitte ik het land letterlijk uit. Ik genoot van het zicht, liet er de dieren op grazen en investeerde nauwelijks tijd in het verzorgen van de grond.

Sinds april is dat veranderd en ik geniet van wat dat met me doet. Gewapend met kruiwagen en schop trek ik elke dag naar het stuk weide waar Missy, Arrow en Snappy dan grazen. Mochten die dieren geld kakken, ik was stinkend rijk. Dat zou een meevaller zijn in deze tijden waar diverse opdrachten zijn uitgesteld of afgelast. Helaas doen ze dat niet en ik vind ook deze ochtend enkel paardevlaaien verspreid over het stuk weide. Vroeger keek ik er niet naar om. Ik liet gedijen. De grond reageerde met verwildering, onkruid, verzuring en steeds minder voedzaam gras voor de dieren. Vandaag neem ik tijd om te verzorgen.

Verzorgen

Als er iets is wat we in deze crisis leerden, is het verzorgen, niet? Ik doe het met m’n naasten, met de gemeenschap en nu ook  veel meer met de natuur. Wanneer ik me, na het ruimen van de excrementen en het wieden van wat onkruid rond zeven over acht languit in het gras neervlei en bewust ervaar hoe mijn lijf die grond raakt, voel ik dankbaarheid. Wanneer je belangeloos zorg draagt, krijg je dat, dankbaarheid. Ik merk het niet alleen aan het gras en aan de grond. Ook de paarden, de schapen, de vogels, de insecten, ze lijken er allemaal op hun eigen manier van te genieten.

Open en alert zijn

Mijn ogen openden zich niet enkel deze ochtend. Ze zullen zich vandaag wellicht vaak openen. Ik zal alert zijn, open en aanwezig, en dingen zien en voelen en ruimte creëren voor stretch en dankbaarheid.

De opgelegde beperkingen in waar ik mag zijn, wat ik kan doen en hoe ik het moet doen, zal ik ook vandaag inzetten om na te denken en te voelen over wat nu echt belangrijk is, wie ik echt wil zijn, en waar ik eigenlijk in dit leven heen wil.

Maak jij er ook een fijne dag van hé.

Hans