Categorieën
We zijn inmiddels een jaar na de eerste maatregelen die genomen werden om de corona pandemie onder controle te krijgen. In het begin stond ik er helemaal achter. Het was anders, het opende andere opties. Ik deed -vaak uit noodzaak- dingen die ik in het ‘normale’ leven zelden of nooit doe. Het gaf rust. Mijn agenda was wel van de ene op de andere dag leeg, en mijn bankrekening dreigde dat ook te worden. Er was gelukkig tijd. Tijd die ik wond door thuis te zijn, door me niet te hoeven verplaatsen, door alles precies wat rustiger aan te doen. Het was bovendien prachtig weer en het leek soms een opgelegde vakantie. De ziekte zelf, bleef voor mij een ver van m’n bed show. Ik kende wel mensen die het erg zwaar te pakken hadden, zelfs flirtten met de dood en pas na weken coma terug tot de levenden kwamen. Ja hoor, ik ken er wel enkele. En hoe raar het ook is, ik vond altijd wel een reden waarom zij er wel gevoeliger voor waren dan iemand anders. Het bleven de uitzonderingen. Mij zou het niet zo snel overkomen.
De klok tikt ondertussen verder, de dagen etmalen voorbij, de weken en de maanden ook. Ik volg de media vanop afstand en lees nu eens met een lach, dan weer met een traan de vele posts en reacties op de sociale media. Ondertussen hou ik me zoveel als mogelijk aan de regels. In mijn nabije omgeving doen zich inmiddels geen gevallen meer voor en de show speelt zich nog verder van m’n bed af. Ik word een beetje nonchalant en durf bubbels te doorbreken nodig al wel eens iemand uit. Ik geloof dat ik sterk genoeg ben om aan het virus te weerstaan.
Op 18/10 2020, net voor de horeca dicht gaat, ben ik met echtgenoten en een bevriend koppel de hele dag op stap in Brugge. Op de trein houden we netjes het mondmasker aan, we wandelen, zitten 3 uur samen aan tafel op restaurant en keren voldaan terug huiswaarts. Dinsdag verwittigen de vrienden ons dat ze positief testen en dat we ons beter ook laten testen. Mijn echtgenote voelt zich ondertussen niet zo lekker. Ze is besmet. We duiken met z’n allen in de verplichte quarantaine. Binnen in huis leven we echter niet in afzondering. We eten samen, slapen samen, kijken samen TV en veranderen weinig of niets aan onze gewoontes. De symptomen van mijn echtgenote zijn gelukkig niet heel erg en op smaak en reukzin na, is ze na enkele dagen hersteld. Ik blijf onaangeroerd. Zie je wel, denk ik, “ik ben sterk genoeg om eraan te weerstaan”.
Iets later bevestigt mijn huisarts ongewild dat onoverwinnelijke gevoel met de mededeling dat wanneer ik de voorbije dagen doorkwam zonder zelf besmet te zijn, ik wellicht van nature immuun was.
COVID was in da house and left. En mijn vrouw en ik bleven gezond en wel achter. Ik omarmde het idee van immuniteit, ook al was er -zoals zoveel in het hele coronaverhaal- geen echte grond om aan te nemen dat het ook een vaststaand feit was.
Het idee maakte me nog nonchalanter. Nee, je zou me niet op lockdown parties aantreffen hé. Maar ik vertoefde regelmatig met méér dan het toegelaten aantal mensen, ik nam het niet te nauw met het dragen van het mondmasker of het ontsmetten van de handen. Wanneer ik nog eens een training of presentatie live kon geven, was dat vaak in organisaties die het ook niet te nauw namen en ik vond het allemaal kunnen. Zelf nodigde ik ook wel eens klanten en medewerkers uit voor een -in onze beleving- coronaveilige avond met lekkers van een of andere traiteur. Ik ben nu eenmaal een sociaal beest.
Dan is er dat laatste weekend van februari. Vrijdagnamiddag geef ik een live training, ik passeer even bij m’n 80-jarige ouders en rij huiswaarts.
Op een zaterdag in februari zijn we uitgenodigd door een bevriend koppel met wie we heel close zijn en die dan ook in onze bubbel zit. Zij nemen om persoonlijke gezondheidsredenen de maatregelen erg au serieus. Ik voel me een beetje verkouden die dag. Mijn arts blijft me verzekeren dat de kans dat ik COVID heb heel klein is, na wat in oktober gebeurde, en dat het wellicht niets ernstig is. En ik, ik voel me nog steeds onoverwinnelijk.
We hebben een gezellige avond en zijn voor de avondklok thuis. De zondag hebben we een wandeling met andere vrienden op de agenda. Het is prachtig weer en we plannen de hele dag buiten door te brengen. Ik voel me die zondag echt grieperig en laat dat ook weten aan de vrienden. We beslissen samen om niet te annuleren.
Het wordt een heerlijke dag met prachtig lenteweer, een fijne wandeling en smakelijk pizzamoment in de tuin. We stoppen op de terugweg nog even bij mijn schoonmama, waar ik wat klusjes aan het doen ben en rijden huiswaarts.
Maandag is het hek van de dam. Ik heb massa’s koorts en voel me ellendig. Woensdag is er geen nanometer beterschap en mijn huisarts beslist om dan toch maar te testen. Het resultaat kan je raden…
Ik voelde me als een onvoorzichtige snelheidsduivel op de weg. King of the road. Ongevallen zijn voor de amateurchauffeurs. Ik kan super goed rijden. Mij overkomt het niet. Zie maar…. En dan plak je plots tegen een boom en sleurde je wellicht enkele omstaanders mee in je ongeval…
Wat er in de daaropvolgende veertien dagen gebeurde werd vooral gekenmerkt door onvoorspelbaarheid en onzekerheid. Ik was dan nog bij de gelukkigen die niet naar het ziekenhuis gingen. 1 week 39° koorts, gevolgd door een week met soms alweer pieken van 39° en meer en er leek nooit echt een eind aan te komen. De onoverwinnelijke optimist was geveld. Ik bleef gelukkig wel optimistisch hoor. Toen ik 17 was werd ik besmet met het mononucleose virus (kuskes-ziekte) en was dik een maand buiten dienst. Wat me nu over kwam deed me erg aan die tijd terugdenken.
Ondertussen testten ook de vrienden met wie we zaterdag samen binnen zaten positief. Een ervan is ruim een maand later nog altijd flink ziek. De andere vrienden met wie we de hele dag buiten doorbrachten, blijven buiten schot.
De veertien dagen in bed en de daaropvolgende herstelperiode is niets vergeleken met anderen die er erger aan toe zijn. Het is wel méér dan iets voor iemand zoals ik, die dacht dat het mij nooit zou overkomen. Ik ben een vrij gezond individu. Mijn wederhelft zorgt er met liefde voor dat ik elke dag gevarieerd en vitaminerijk eet. Ik verzorg m’n mentale wellness meer dan de gemiddelde medemens, rook niet, drink met regelmaat net iets te veel en wanneer ik sport, fiets of loop geeft m’n lichaam steeds signalen dat het helemaal mee is en het erg leuk vindt. Met m’n 1,85 meter lengte en bijhorende 89kg ben ik ook niet (echt) zwaarlijvig.
We zijn nu een maand verder en ik voel nog steeds wat het sarskov-2 virus heeft aangericht. Mijn longen kregen het hard te verduren en ik hoest nog elke dag als een kettingroker. Het herstel duurt langer dan verwacht en is net zoals de ziekte zelf onvoorspelbaar en grillig.
Met mij komt het zonder twijfel allemaal goed. Ik ben geen angstige ex-covider geworden. Ik ben wel meer dan voorheen tot het besef gekomen dat ik een en ander toch beter niet te licht opvat. Ik besef meer dan voorheen dat met of zonder maatregelen van overheidswege, ik best zelf m’n verantwoordelijkheid neem. Ik doe dat voor een deel uit zelfbescherming en meer nog om geen naasten nog eens mee te sleuren in die hel. Ik wens m’n vrienden die ik uit onvoorzichtigheid Corona als vergiftigd geschenk gaf een duurzaam herstel zonder blijvende letsels en ik wens jullie allemaal gezonde, positieve en optimistische maanden en jaren toe!
Stay safe en vertel het verder
Categorieën
Online met impact
Maak je volgende virtueel event binge-waardig!
Thuiswerken is niet meer weg te denken in onze nieuwe realiteit. De wereld staat echter niet stil. Hoe kan je ervoor zorgen dat je verbinding blijft houden met je team, je klanten, je influencers en andere stakeholders?
Tot begin 2020 deden we dat door regelmatig evenementen te organiseren, waarop we deze mensen uitnodigden. Online meetings bieden mogelijkheden, maar zijn daarom niet altijd volwaardige alternatieven. Of toch?
Wanneer we écht outside-the-box durven te denken en de analoge en digitale werelden vanuit verassende invalshoeken met elkaar verbinden, dan komen er tal van interessante opties naar de oppervlakte. Net daarvoor kan je bij ons terecht.
Een jaar geleden bundelden Marsmannen hun ervaring en expertise in het
BINGIFIC concept:
een all-in ontzorgingspakket dat resulteert in binge-waardige on-line events met impact.
De formule slaat aan. In de voorbije maanden organiseerden en ondersteunden wij op succesvolle manieren virtuele evenementen voor commerciële organisaties en leerden we diverse teams hoe ze hun events binge-waardig kunnen maken. Dat deden we ondermeer voor Channel Awards, HP, Sioen coating, Sioen Apparel, meerdere Provinciebesturen, GHOR Nederland, Roularta Media Group, Copaco Belgium, …)
Organisatie, hosting en modereren van virtuele events: sales meetings, congressen, trainingen, …
Wanneer je een live evenement organiseert zoals een sales meeting of een congres waar verschillende sprekers presentaties verzorgen, weet je dat hier heel wat komt bij kijken : de sprekers moeten tijdig materiaal aanleveren, de audio en de video ter plaatse moet feilloos werken, iedereen moet zich aan de timing houden, er is de catering, er zijn de vele verplaatsingen van zowel sprekers als medewerkers.
Kortom je kan niet over een nacht ijs gaan als je wil dat je live evenement succesvol verloopt. Dat soort events is momenteel uitgesloten.
Online alternatieven zijn de enige optie die we hebben en zullen na de periode van de lockdown interessante aanvullingen blijven op de traditionele bijeenkomsten die we vroeger hielden. We nemen je hier verder mee in onze ervaringen uit de voorbije jaren en maanden.
Online lijkt eenvoudig. Laat je niet verrassen. Het vraagt meer dan dubbel zoveel inspanning om je publiek aan het scherm gekluisterd te houden. De minste onderbreking, hapering of minder leuke ervaring tijdens je event, zorgt er voor dat mensen afhaken. Observeer je eigen gedrag wanneer je bijvoorbeeld TV kijkt. Wanneer zap jij weg en wanneer blijf je kijken?
Onze aanpak
Je kan onze expertise consumeren als enkel advies en operationeel alles voor eigen rekening nemen. Wij geven er echter de voorkeur aan om van bij het begin van uw plannen betrokken te zijn bij de opzet.
We adviseren u vanuit onze ervaring over formats, candans en timing. We inspireren en begeleiden uw sprekers en teams bij het maken en aanleveren van materiaal voor het event: we denken hierbij aan de presentaties, teamvoorstellingen, productvideo’s, getuigenissen, interviews, fun factoren, etc…
Ons team werkt hiervoor nauw samen met uw marketing- en communicatieafdeling. Indien uw organisatie over de middelen en ervaring beschikt om zelf opnames en video shoots te maken en te monteren, laten we die taken graag aan de betrokken dienst. Indien gewenst spelen we zelf een actieve rol in het opnemen van video’s en het editeren, monteren en verwerken van inhoud tot de gewenste flow voor uw event.
Tijdens het event zelf zorgen we voor een mobiele studio die we op de gewenste plek opzetten van waaruit de broadcasting gebeurt. U kan ook terecht in een van onze studio’s in Oosterzele of in Overmere. We verzorgen daarbij de regie waardoor bijdrages die live in de studio gebeuren, naadloos integreren in voorafgemaakte bijdrages, interactieve momenten en fun. U kan ook rekenen op een ervaren perfect meertalige en ervaren Master Of Ceremony die alles professioneel aan elkaar praat en de live interventies host.
Wij voorzien alle materiaal voor het uitzenden. U voorziet een betrouwbare internetverbinding. We werken via Microsoft Teams waar u de keuze heeft tussen maximale interactiviteit (tot 300 deelnemers) en maximale broadcasting capaciteit (tot 10.000 deelnemers)
Na afloop van het event bouwen wij voor u een online leeromgeving waar alle inhoud op wordt gepubliceerd. We helpen u eveneens op weg om het platform zelf verder te kunnen onderhouden.
Bingific van Marsmannen biedt drie concrete voordelen:
1. Prijsvoordeel
- Geen reis- en verblijfskosten voor de gasten
- Beperkte inspanning (en kosten) voor gastsprekers en trainers
- Geen catering of leuke aan huis geleverde alternatieven
- Geen logistieke kosten: zalen, inrichting, grafische producties, onthaal, …
2. Efficiëntie
- Geen complexe opstellingen met microfoons, camera’s, enz.
- Beperkt tijdsverlies bij de deelnemers
- Beperkte tijdsinspanningen voor de organisatoren
- Strikte timing en motiverend ritme tijdens het event
- Verhoogde flexibiliteit
3. Verhoogde betrokkenheid en community building
- Naadloze regie met vooraf opgenomen video, livestream, moderatie
- ‘Live’ ondertiteling van anderstalige filmpjes en sprekers
- Meer interactieve mogelijkheden door chat, kwis, voting, whiteboards, enz.
- Directe en ‘live’ interactie met sprekers
- Chat en feedback van deelnemers worden automatisch gearchiveerd
- Ook na het event blijven chat, video’s beschikbaar
- De presentaties, video’s en ander materiaal worden na het event (indien gewenst) beschikbaar gemaakt op een online leerplatform. Daar kan alles dienen om (selectief) gedeeld te worden met new-hires, klanten, resellers en andere belanghebbenden.
Wanneer we de organisatie, regie en moderatie in handen nemen, merken we dat de deelnemers sneller met elkaar in contact treden, ook met mensen spreken die ze niet kennen.We merken ook dat mensen de aan het event verbonden chat-functie blijven gebruiken om met elkaar te communiceren over de behandelde topics en dat vaak tot weken na het event.
Budget is all-in en omvat de hieronder vermelde diensten:
- Tot 8 sprekers/event dag
- Presentatie-coaching
- Opname en montage van de presentaties in de weken/maanden voor het event
- Voorbereiden van de flow van de dag
- 1 dag in studio of ter plaatse van waaruit uitgezonden wordt
- Montage van gemaakte en aangebrachte films
- Voorbereiding en klaarzetten en dry-run
- Regie
- Moderatie
- Verplaatsing in België met mobiele studio
- BUDGET: 5000 EURO per event-dag + BTW
Meerdaagse events worden met kortingen begroot (all-in)
Heeft u enkel advies nodig of is uw event minder complex of lang in tijd, contacteer ons voor een formule op maat
Kernteam
- Hans Demeyer organiseert, regisseert en modereert sinds midden de jaren ’90 evenementen voor Microsoft, HP en talloze bedrijven. Vandaag biedt hij zelf trainingen over hoe je Microsoft Teams kan inzetten om efficiënter (online) samen te werken. Hij adviseert organisaties in het organiseren van on-line events (Channel Awards, HP, Sioen coating, Sioen Apparel, Provinciebesturen, GHOR Nederland, …)
- Robin Maes interviewt de sprekers, capteert en monteert de video’s, zet ze klaar om te streamen en zorgt voor een naadloze technische flow tijdens het evenement zelf.
- Stephan Vanhaverbeke faciliteert de interactie tussen de deelnemers, hij zorgt ervoor dat de deelnemers de aandacht bij de les houden, stimuleert conversaties en illustreert op creatieve wijze samenvattingen.
Stoom je organisatie klaar voor de nieuwe realiteit. Bereid nu samen met het Bingific team je volgende virtuele evenement voor!
Neem contact met het ons om van gedachten te wisselen. Stuur een e-mail naar hans@bingific.be of bel 0496163301.
Categorieën
Fun in de studio met de Roularta Band
De uitdaging
Kerstrecepties, personeelsfeestjes, eindejaarsrecepties, …. ze zijn in 2020 uit de agenda’s verdwenen. Toch willen we allemaal op een of andere manier onze medewerkers, leveranciers en klanten bereiken met een woord van dank en originele eindejaarswensen.
De Roularta Media Groep heeft al jaren een bedrijfsband, die graag wordt gehoord op de vele events die RMG organiseert voor personeel en voor klanten. Het bedrijf en de band spelen met het idee om op een coronaveilige manier een kerstlied in te spelen en het resultaat elektronisch te delen als kerstwens. Je hebt ze ongetwijfeld al vaker gezien, die zoom- of team meetings waarin muzikanten samen een lied ten berde brengen. Lijkt eenvoudig, maar de waarheid is anders….
De Happiness Recording Hub
Philippe Belpaire van Roularta kent de Happiness Recording Hub en komt op 11 december aankloppen. De Hub is een kleine studio in de Happiness Farm. De studio wordt vooral gebruikt om webinars en events te hosten en is voorzien van een grote greenkeymuur en alle materiaal dat nodig is om klank en beeld op te nemen, te monteren, te producen en te publiceren.
De band kiest voor het nummer “Have yourself a Merry Little Xmas”. Ik stel voor om de muzikanten individueel naar de studio te laten komen en ze daar, begeleid door een backing track, hun bijdrage te laten inspelen. We kunnen starten op 14 december. Op 18 december moeten de mix en clip klaar zijn. Gelukkig zijn er maar 9 muzikanten en hebben we hier toevallig niks anders op de agenda… #not 😊 😊. We houden wel van een uitdaging!
Philippe 
Nicolas 
Nick 
Lieven 
Stefan 
de hub 
Inge, Petra & Evelien 
Kim 
Wim 
Hans
Het proces
Maandagavond 14 december passeren de eerste 5 muzikanten de revue. Tegen 20u zijn drums, bas, gitaar, piano en percussie met Presonus Studio One vereeuwigd op de harde schijf van onze studiocomputer.
Woensdag komen de drie blazers, de zanger en de zangeres het virtuele podium op. Tegen 19u zijn hun stukjes toegevoegd aan de compositie. Er wordt telkens ook een video opname gemaakt van de muzikant tegen de greenkey. De beelden zullen later in de clip verwerkt worden. Normaal gebruiken we hiervoor Adobe Première Pro. Deze keer is de tijdsdruk hoog en kiezen we voor Filmora X, met kant en klare effecten.
Het resultaat
We bouwen vervolgens het vliegtuig, terwijl we al aan het vliegen zijn. Terwijl de maan, Jupiter en Saturnus aan de hemel prijken in een prachtige driehoeksrelatie, sluiten we de werkzaamheden op donderdagavond tevreden af. Vrijdag worden nog enkele opmerkingen verwerkt en tegen de middag is het eindresultaat klaar.
De clip werd op 22/12 om 17:30 met het personeel gedeeld. De eerste reacties lopen inmiddels binnen en die erg zijn lovend. Wanneer de opdrachtgever(s) tevreden zijn, zijn wij dat in de Happiness Farm ook.
Dank voor de fijne samenwerking, vrienden muzikanten! Ik hoop je snel terug te mogen verwelkomen voor een volgende opname!
Prettig eindejaar!!
Over de auteur
Hans Demeyer is een creatieve duizendpoot. Je vindt ‘m in de Happiness Farm van waaruit hij bedrijven en mensen inspireert en besmet met optimisme. Dat doet hij via keynotes, boeken, muziek, NLP trainingen, operationele ondersteuning, coaching, communicatietraining en tal van andere initiatieven.
Zalvende experimenten
Ik neem in november vorig jaar deel aan een congres waar artsen, therapeuten en specialisten drie dagen lang kennis delen over de rol van ons onbewuste. Het worden drie boeiende en leerrijke dagen vol interessante AHA-momenten. Een van de wetenschappelijk onderbouwde voordrachten gaat over een experiment waarbij een testgroep een zalf op de arm gesmeerd krijgt. Het is een onschuldige pommade waar alle mogelijke allergene stoffen uit zijn verwijderd. De testgroep weet dat niet. Er wordt hen een lang gedetailleerd verhaal voorgeschoteld dat het over een zalf gaat die tot nu toe bij zo goed als elk lid van vorige testgroepen een huidallergie veroorzaakt heeft. De arts die de voordracht geeft, is duidelijk zelf weer onder de indruk wanneer hij de resultaten deelt en vertelt dat bij ruim 1/3 de van de deelnemers er een allergische reactie ontstond op de huid. Het is een mooi voorbeeld van een “nocebo“. Net zoals een placebo je kan genezen terwijl er niks van genezende stoffen in het product zitten, doet een nocebo hetzelfde in de omgekeerde richting.
De vlucht naar de realiteit
Wanneer ik na drie dagen terug vlieg lees ik in een krant op de BA-vlucht een bijdrage over de situatie in het Midden-oosten. In een schrijnend artikel beschrijft een journaliste hoe gebieden langdurig bestookt worden met SCUD raketten en andere projectielen. Het geschetste beeld van een uiteenspattend gevaarte midden een woonwijk doet me huiveren. Me inleven in de permanente angst waarin onschuldige burgers leven, maakt me triest. Er aan denken alleen al geeft me rillingen. “Kom, denk rap aan iets anders”, zegt een stemmetje in m’n hoofd dan. Dat doe ik dan ook en wring de krant tussen het netje en de rugleuning van de zetel voor me. Ik dommel in en vlieg zonder het goed te beseffen terug naar mijn eigen realiteit, waarin alles peis en vree is… Althans, zo lijkt het.
Terwijl ik sinds die vlucht alweer enige tijd in die realiteit ben, daagt het in me dat het hier ook een oorlogsgebied geworden is. Ons anders zo vredig land gaat voor het eerst sinds lang gebukt onder voortdurend artillerievuur. De projectielen zijn gevarieerd: feiten, cijfers, opinies, beelden, grafieken, stemmen en indrukken. “De grootste vijand is dat verdomde virus”, hoor je overal … Alsof men in het Midden-Oosten zou zeggen: “de twistpunten tussen de betrokken landen zijn de grootste vijand”.
“The mind can rule over the body”
In mijn beleving is niet het virus de grote vijand. Wat ik er mee doe en hoe ik er mentaal en fysiek op reageer, zijn de grootste vijanden waar ik me tegen kan beschermen. Dat laatste heb ik volledig in de hand. “Ja maar”, -oh wat hou ik van zinnen die zo beginnen- “je hebt toch geen controle over hoe je lichaam zal reageren wanneer je besmet geraakt”, zeggen mensen rond me. “Dat is een overtuiging als een andere”, antwoord ik graag en vervolg met de vraag, “en hoe dient jouw overtuiging jou?”
COVID – 19 vindt ondertussen ook zijn weg naar de Happiness farm, de plek waar ik zo graag vertoef. De een heeft het hier al wat erger zitten dan de ander. Ik houd mentaal voor mezelf vol dat het een fait-divers is waardoor ik elk ander gevoel dan anders in longen, hoofd, spieren of buik niet opblaas tot de bevestiging dat het erger aan het worden is. Ik ben me er erg bewust van dat “je energie gaat waar je aandacht gaat”. Daarom gaat mijn aandacht vaker naar het positieve dan naar het negatieve. Bij jou?
Onderhandel met jezelf
Ik heb in vele voorbije opleidingen geleerd om te onderhandelen met delen van mezelf. Er is een deel dat zich ziek wil voelen, een deel dat zich goed wil voelen, een deel dat wil strijden, een deel dat wil rusten, … Het zijn allemaal als het ware piraten op mijn schip die graag even aan stuur staan. Ik respecteer en hoor ze allemaal. Ik vecht er niet tegen. Ik hou ze graag te vriend en heb geleerd ze als een “leider” samen te laten werken.
Die aan te leren vaardigheid is voor mij in de voorbije dagen erg nuttig geweest in het meesturen van hoe mijn lichaam op de besmetting reageert.
Ik herinner me een moment in mijn leven, nu al ruim tien jaar geleden, waarbij m’n levensgezellin plots heel onwel werd en we samen naar spoed reden. De spoeddienst was aardig gevuld. De arts van dienst deed een eerste diagnose en sprak woorden die ik nooit meer vergeet: “weet u, mevrouw. U bent de enige hier op spoed, die hier echt moet zijn”.
Ik wens iedereen voldoende mentale kracht toe, voldoende vaardigheid om met het aanhoudend artillerievuur van de media om te gaan.
Ik wens iedereen voldoende mentale kracht toe om met alle delen in je samen je lichaam zo goed als mogelijk op een besmetting te laten reageren.
Ik wens iedereen voldoende mentale kracht toe om aandacht te laten gaan naar het positieve en de energie te laten volgen.
Het zal er alvast voor zorgen dat zij die niet zonder hulp kunnen, meer ruimte krijgen om zich te laten helpen. Wie weet leidt dat langzaam tot een oh zo welkomme wapenstilstand.
Wat een interessante tijden beleven we, niet?
Langs alle kanten worden nu eens in paniek, dan weer gecontroleerd onze vrijheden ingeperkt. Althans, zo ervaren we het… Dingen die we deden mogen we niet meer doen, dingen die we nooit deden, moeten we plots doen en mensen die we graag zien, kunnen of mogen we plots niet meer zien…
Er is één vrijheid die ons gelukkig nooit kan worden afgenomen. Er is één persoon in ons leven die nooit kan verboden worden om te ontmoeten… Het is die ene persoon met wie je samen zonder enige twijfel zal oud worden en sterven, … of gewoon sterven: jezelf
Ja, diegene die je soms verhalen vertelt die je van geen ander zou aanvaarden. Maar ook degene die je inspireert en aanmoedigt. Degene die nu eens heel behoudsgezind praat en dan weer de durver durft te zijn. Het is ook degene die we vaak het minst van al verzorgen. Mocht jezelf een ander zijn, je zou hem of haar wellicht pakken advies geven over gezonde levenswijzen, voldoende slaap, over hoe eenvoudig het kan zijn en je je toch niet zoveel zorgen hoeft te maken en over nog zoveel meer.
De vrijheid om die persoon elke dag te mogen ontmoeten en te koesteren. Dat kan niemand worden ontzegd. Je samen met hem of haar afzonderen in een rustig hoekje en de lucht in je longen trekken om ze dan net iets langer dan het inademen, terug uit te ademen. Terwijl je dat enkele keren samendoet, voel je je aangenaam zwaarder worden en één met de plek waar jullie dan zijn. Je voelt het in je hals, je hoofd, je wenkbrauwen en ook in je onderbenen en knieën en dijen. Langzaam verwen je elkaar met positieve verhalen en gedachten en voel je de energie stromen. Je merkt dat je voelt dat in steeds meer delen van je lijf en geest een immens tinteling van blij zijn overheerst. Het gevoel straalt en maakt een geluid waar je gelukkig van wordt. Het voelt zacht en kneedbaar en je kan het delen met elkaar. Het is die immense vrijheid, die nooit kan worden afgenomen, die jou de kracht en de zin geeft om iedereen rondom jou die je kan zien, mag zien en wil zien en ook alle anderen die je niet wil, mag of kan zien te overstelpen met opbouwende vibraties van liefde, genegenheid en vriendschap die soms mag uitmonden in passie en vuur en ook in gewoon een klein berichtje, een attentie, een blik, een lach die zal herkend worden aan de kleine rimpeltjes naast je ogen.
Categorieën
“My Corona”
Welke opties kan jij verzinnen?
Als je ‘t mij vraagt beleven we een interessante tijd. Een tijd waarin we onze vrijheden elke dag iets beperkter zien worden. Er is echter een vrijheid die niet wordt aangetast en die nu nog belangrijker is dan ooit voorheen:
de vrijheid om zelf te bepalen hoe we met de gebeurtenissen omgaan.
Het speelveld ligt bezaaid met opties. Zo kunnen we :
- ons concentreren op alles wat niet (meer) mag en uiten hoe erg we dat wel vinden,
- feiten bestuderen en waardevolle bijdragen leveren tot discussies,
- niets bestuderen en gewoon ons gedacht en onze gevoelens ventileren,
- genieten van het feit dat we nauwelijks nog buiten moeten, hierdoor minder nieuwe kledij nodig hebben en bijgevolg geld over hebben voor andere dingen,
- elke dag tijd nemen om naar de natuur te luisteren en te kijken,
- genieten van de extra tijd die vrij komt om te wandelen, fietsen en in beweging te zijn,
- ons concentreren op nieuwe mogelijkheden die zich aandienen in deze rare wereld in plaats vanop de oude die wegvallen,
- maximaal plezier beleven aan en in onze bubbel(s),
- doen alsof we ons echt goed voelen en dan meteen vergeten dat we doen alsof
- …
Je zal zelf ongetwijfeld nog talrijke mogelijkheden kunnen verzinnen.
Welk verhaal brengt jouw intern stemmetje?
Sinds ik leerde dat mijn houding, mijn gevoel of opinie vooral gevormd worden door de verhalen die ik mezelf vertel, vertel ik mezelf vooral verhalen die ik graag hoor en verhalen die me gelukkig maken of op z’n minst niet in een mood houden die me nergens heen brengt. Stel je even voor dat je dat stemmetje in je hoofd weer eens zorgwekkend hoort doen. Het verwittigt je voor de zoveelste keer over van alles en nog wat. Het bezorgt je kopzorgen, je piekert…. Herken je de situatie? Stel dat iemand die je kent en die je misschien niet zo leuk vindt, jouw diezelfde verhalen vertelde. Hoe zou je reageren? Bij mij zou het zoiets zijn als: “Ach,.. stop met te zagen!!”. Dat is precies wat ik aan dat stemmetje in mezelf zeg. Ik nodig het meteen uit om een ander verhaal te vertellen. Een verhaal van mogelijkheden, opties, uitwegen, etc… Het is interessant om vanuit de mindset die je daardoor krijgt, te beleven dat oplossingen zich bijna altijd vanzelf lijken aan te bieden. Problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon of ze worden boeiende uitdagingen met concrete volgende stappen.
Hoe ziet jouw balans eruit?
Ik vind het fijn om dit niet als een vlucht te beleven. Integendeel. Het is voor mij een efficiente wijze om met de realiteit om te gaan en dingen te realizeren. Je hoort wel eens dat mensen 90% van hun (mentale en emotionele) energie besteden aan 10% kans dat iets héél slecht zou kunnen aflopen. In dat geval schiet er slechts 10% over om bezig te zijn met de 90% kans dat alles goed afloopt… Hoe zit jouw balans?
Wil jij worden wie je altijd had willen zijn?
Zou jij ook niet liever 90% van je energie aan 90% goede afloop besteden? Het begint allemaal met het verhaal dat je aan jezelf vertelt. Dat verhaal brengt je in een andere mindset. Je zal merken dat er zich meteen fysiologische veranderingen voordoen (zoals je die voelt wanneer je lacht in plaats van huilt). Die veranderingen hebben invloed op de energiestromen in je lichaam (bloed, hormonen, hartslag, ademhaling, ….) en dat geeft je een ander gevoel. Vanuit dat gevoel ga je anders denken en anders handelen.
En je kan dat verdomd allemaal zelf!!?!! Ik kreegt het wellicht mee in de genen en werd me bewust van het mechanisme door intensief met Cognitieve gedragswetenschap en NLP bezig te zijn. Als jij ook bewuster wil worden van het onmetelijke potentieel in jezelf en hierdoor in korte tijd de mens kan worden die je al je hele leven wil zijn, neem dan vandaag nog contact met me op!
Stay Safe!
Over de blogger
Hans is sinds 1995 een graag gehoorde bron van inspiratie in binnen- en buitenland. Hij is gepassioneerd door de werking van het brein en de impact hiervan op mens en samenleving. Hij combineert elementen uit de wetenschap, waar hij regelmatig zelf congressen en colleges volgt, met wat hij leert uit het leven en uit talrijke publicaties, boeken en cursussen. Hans overgiet dit alles met een heerlijk eloquente saus en een non -conformistische stijl die héél erg gesmaakt wordt door zijn publiek.
Hans is serieel ondernemer, auteur en oprichter van BREINPIRATEN. Dat is een organisatie die “mentale weerbaarheid” promoot en bewerkstelligt bij kinderen, jongeren en iedereen die verborgen schatten in zichzelf op een heel natuurlijke wijze wil ontdekken en inzetten.
Lees meer over hans op www.hansdemeyer.be
Categorieën
De woonkamer = de nieuwe trainingzaal
Categorieën
Grensverleggend
Je kan veel boeken lezen over het leven. Je kan er over filosoferen. Je kan ten rade gaan bij therapeuten, psychologen en psychiaters in de hoop dat zij jouw probleem zullen oplossen of jou ambities zullen helpen waar te maken… Je kan dat allemaal doen, net zoals je boeken kan lezen over auto rijden en praten met rallypiloten en ervaren slipcursus-instructeurs in de hoop dat je daarmee jouw rijvaardigheid zal verbeteren…
Helaas, zo werkt het niet…. De praktijk leert dat je best zoveel mogelijk dingen DOET, dat je belevingen ervaart en dat je zo aan den lijve ondervindt dat er zoveel meer potentieel in jou zit. Het is potentieel dat geen enkel medicament of theorie kan activeren. De enige die dat kan, ben jij zelf.
Dat werd nog maar eens duidelijk tijdens de Breinpiraten praktijkdag van 25 juni 2020. De Happiness Farm vormt de gedroomde en coronaveilige lokatie om te beleven hoe je kan omgaan met beperkende overtuigingen, hoe je zelf een weg kan vinden in conflicten of hoe je je gewoon beter en congruenter in je vel kan voelen.
15 mensen met uiteenlopende achtergronden, uit diverse sectoren en met elk hun eigen individuele uitdagingen beleefden en oefenden fijne transformaties.
Ze kwamen in contact met de Breinpiraten via social media, via onze Parleys via een van de oprichters of gewoon omdat ze ooit een coaching mochten ervaren door en met de Breinpiraten. De volgende stap was dat ze zich inschreven voor onze Breinpiraten Flex opleiding. Tijdens de lockdown verliep die voornamelijk on-line. De live praktijkdag had dan ook meer dan gewone toegevoegde waarde.
Jij wil wellicht ook meer uit jezelf halen, niet? Je kan kennis maken met wat we hier doen tijdens de maandelijkse Parley Je kan met een van ons chatten via Facebook en je kan nog zo veel meer!!!
We kijken er naar uit jou ook te mogen inspireren hier in de Happiness Farm (Overmere) of in de Oosterhoeve (Oosterzele). Ondertussen vind je al heel veel waardevol materiaal in onze Podcasts, op ons Youtube kanaal en via de Breinpiraten Schatkist.
Tot gauw!!
AHOY
Categorieën
Oude wijn in nieuwe vaten
… kan zuur smaken
We zijn allemaal geboren met een stel hersenen in ons hoofd en lichaam. Dat is al van in de oertijd zo. Met wat we nu weten over het brein (en dat is nog bitter weinig), kunnen we ervan uitgaan dat het oudste stuk van onze hersenen ondanks de nieuwe verpakking, relatief weinig of niet is geëvolueerd. Dat primitieve brein doet z’n naam nog steeds eer aan en draait nog altijd op reflexen die we als primitieve mens nodig hadden om te overleven. Ik licht er er een drietal uit:
- De oermens zat vaker dan ons in levensbedreigende situaties. Hij had niet veel tijd en ruimte om te denken en concludeerde snel: vechten, vluchten of bevriezen. Achteraf bleek het soms niet nodig te zijn geweest, maar op het moment zelf was het het meest logische om te doen.
Vandaag hebben we nog weinig levensbedreigende situaties. De reflex om snel te concluderen en een mening over iets te hebben, is er echter nog steeds. Het hoeft voor onze hersenen ook niet waar te zijn wat we geloven, als het maar logisch is in onze beleving. - De oermens had geen TV (denken we toch). Ze moesten het hebben van verhalen, van drama en van geroddel. Dat was de enige bron van informatie en het hield de groep samen.
Vandaag beschikken we over ontelbare informatiebronnen maar geldt nog steeds : “if it does not bleed, it will not lead”. - Suikers en vetten waren voor de oermens levensnoodzakelijke en soms schaarse bronnen van energie om in onontbeerlijke omstandigheden stand te kunnen houden.
De levensomstandigheden vandaag zijn vaak comfortabel en allesbehalve levensbedreigend. Toch blijft die latente zin naar suikers en vet velen achtervolgen…
Oude wijn in nieuwe vaten… Een oud brein in nieuwe hoofden…
Hoe smaakt het bij jou?